eerste werkdagen

26 april 2012

De vlucht is prima gegaan, met uitzondering van hier en daar wat turbulentie. Bij aankomst zag ik meteen Willem-Jan staan, overduidelijk herkenbaar aan het uniform.
Ondertussen besloot de bagegeband er maar mee op te houden. Om mij heen beginnen mensen te zuchten en steunen.. kom op zeg, je hebt vakantie, cut the crap!
Ik luister lekker verder naar mijn muziek, die koffers komen vanzelf wel weer, of er zal naar een andere oplossing gezocht worden.

Zodra ik mijn koffer heb meld ik me ook bij Willem-Jan, hij verwelkomt me en stuurt me door naar Nicolet. Als zij klaar is met de gasten en het buspraatje komt ze naar mij toe. We bespreken wat algemene dingen en gaan dan naar de auto.
“ Annie hou jij m’n tassie ff vast” begint Nicolet te zingen.. Ja, Willem-Jan loopt met mijn tas, maar dan wel mijn handtas. De rest draag ik zelf wel!

Samen met Willem-Jan ga ik naar de appartementen, mijn eigen studio. Ik heb de keuze tussen de eerste verdieping of de begaande grond, nou schijnt de eerste verdieping iets minder diefstalgevoelig te zijn.. maar of ik daar nou nog in geloof. Ik kies toch voor de bovenste verdieping.
We openen een wijntje en ik begin met het uitpakken van mijn spullen. Waar ik trouwens best van versteld sta, het is echt heel erg veel! Vooral kleren dan. Deze hangen ondertussen keurig in de kast, schoenen eronder, ondergoed in een la.. alles netjes! Oh, en wifi heb ik ook hier! Voor mij nog wel een stuk belangrijker dan een zwembad, dat is er wel, maar zal dit seizoen niet gevuld worden. Niet erg, het strand ligt op een drie- tot vierhonderd meter lopen!

27 april 2012
‘s morgens kom ik verrassend makkelijk mijn bed uit als de wekker om 8 uur gaat. Deur naar het balkon open en eerst maar even de warme zonnestralen op mijn huid voelen! Er grazen hier voor de deur altijd een viertal geiten, en in het kleine laagje water in het zwembad zitten kikkers.

Al snel word er op de deur geklopt. Willem-Jan staat er met een ontbijtje, een bruine boterham met ham of kaas. Thee zet ik ondertussen op mijn eigen fornuisje, muziekje op en genieten! :) De tijd nemen om me klaar te maken en zo stap ik om half 10 bij Nicolet in de auto. Het begin van een dag die een stuk langer is dan ik vooraf had kunnen denken. Een dag vol eindeloos voorstellen, handen schudden, om dan de naam alweer vergeten te zijn... handig!

2x welkomstbijeenkomst, 2x gratis drinken, 1 nieuwe collega, 1 gratis tosti. Hoe dat werkt? Gewoon, bedankt en tot de volgende keer krijg ik te horen.
De auto ophalen, een fiat panda! Maar dan wel met stuurbekrachtiging, airco en centrale deurvergrendeling. De einddatum van het huurcontract staat op 30-10-2012. Het lijkt er dus op dat ik nog wel even hier ben!
Volgende halte: kantoor. Waar ik warempel een eigen bureau en computer heb! Weer een voorstelrondje. Dan gaat op kantoor de noodtelefoon, te harde bedden en meer klachten. Samen met Willem-Jan ga ik hier naar toe om het op te lossen. Naar mijn idee een kwestie van persoonlijke voorkeur. De dames krijgen een andere matras en extra kussens die ze ook graag willen.

Hierna een flitsbezoekje aan de supermarkt om de hognodige boodschappen te doen. Veel tijd hebben we niet, om 16.00 gingen we weg bij het hotel en over een uurtje moeten we alweer bij het volgende zijn. Veel verder dan peper, zout en yoghurt kom ik niet. Volgende keer maar even op een rustiger moment gaan.

Bij verschillende hotels leggen we bezoekjes af. Het wisselen van de vertrekinformatie op de borden, even voorstellen. En dan begint het wachten, of er gasten komen met vragen of iets anders. Eigenlijk een saai onderdeel van het werk. Als er niemand is kun je een praatje maken met de hoteliers en vragen of er problemen zijn. Er zijn nog niet zo heel veel gasten en we zien niemand. Ik mag best even overal rondkijken, maar ik ben behoorlijk moe van de dag en mijn hoofd zit echt “vol”.
Eten doen we in een hotel, een voordeeltje van het werk zullen we maar zeggen. Een zeer uitgebreid buffet.. als het gedeelte van de nagerechten groter blijkt te zijn dan de soep en saladebar bij elkaar snap ik ook wel dat mensen zo ontzettend veel aankomen op vakantie. Voor een keer snoep ik genadeloos van alle Griekse lekkernijen, maar wel de laatste keer voorlopig!

28 april 2012
Zo, het eerste wat wacht is mijn favoriete werkje, hotelronde! Wederom in Rhodos stad net als gisteren, alleen nu dan andere hotels. Wederom de hele ochtend geen gasten, wel leuk om de hotels eens van binnen te zien. Bij “ons” kleinste complex krijgen we ijskoffie (frappe) en Griekse gebakjes, Veel siroop en suiker, eentje is genoeg om je tanden er spontaan uit te laten vallen van zoetigheid. Vol trots laat de poetsvrouw alle kamers zien, niet heel bijzonder maar het enthousiasme van haar werkt ook op mijn humeur door!

‘s Middags op kantoor, enveloppen vullen voor de aankomst van morgen. Autoroutes kopiëren, broodje gezond eten, nog een boekingsformulier erbij, dus alle enveloppen weer open..papiertje erin en weer dicht.
Als Nicolet zegt dat ze de enveloppen even gaat nakijken slaat mijn hart even over.. als ze al denken dat ik dat niet kan!
Blijkt dat het om de voorgeprinte informatie gaat en deze vergeleken moet worden met de lijst.. Pfjehw! :)

Om 13.00 zijn we klaar op zaterdag. Eerst maar poetsspullen kopen voor mijn “paleisje”, ik mag dan een imago hebben van sloddervos. Dat gaat me hier niet gebeuren! Een frisse start zullen we maar zeggen. Thuis alles inruimen en heel even skypen. Want ik heb dan wel vrij, van de omgeving heb ik nog niet heel veel gezien. Aangezien dat dit toch wel essentieel is bij het werk is dat mijn doel voor vanmiddag.
De heenweg gaat zonder problemen. Een bezoekje aan de Ladiko Bay en Anthony Quinn bay zijn het gevolg. Serieus, als dit geen paradijsje is weet ik het ook niet meer hoor!
Bij de weg terug neem ik een afslag te vroeg en om zo door allemaal hele kleine dorpjes, kronkelige weggetjes en langs heel veel geiten.

‘s Avonds ben ik wederom doodmoe en in plaats van stappen lig ik om 10 uur al op een oor. Maar goed ook want morgen is een “vroege” dag. Dit betekent dat ik om 7 uur al moet opstaan, normaal is dat tussen 8 en haf 9. Best wel luxe naar mijn idee!