Groot, chaotish en ongrijpbaar India

De reis 20-08-2010

Aeroflot, oh oh, dat kan nooit veel goeds worden. Het tegendeel werd bewezen tijdens de vlucht van Dusseldorf naar Moskou. Alles verliep prima.. totdat de landing werd ingezet. De meest verschrikkelijke landing die ik tot nu toe heb meegemaakt. Papa, als je dit leest, was je erbij geweest dan zou je in Moskou op de trein naar huis zijn gestapt ;).

De overstap was chaotisch.. Er was een nieuwe terminal, maar deze was nog niet geopend en we moesten dus over naar de oude terminal. Hier was slechts 1 douanehokje, het gevolg was dat alles heel langzaam ging. Even waren we bang dat we het niet gingen redden. Maar 20 minuten voor vertrek zaten we dan toch bij de juiste gate.

Ons vliegtuig vertrok echter 20 minuten te laat. In het vliegtuig zat naast ons een groep Russische jongeren. We begrijpen nu in ieder geval volledig dat alcoholisme het grootste probleem is in Rusland. Ongelofelijk, halverwege de vlucht zijn er een paar gewoon in slaap gevallen op het gangpad.
Over aeroflot valt veel te zeggen, maar wij zijn positief. Veel beenruimte, vriendelijk personeel en goed eten. Alleen de overstap in Moskou is iets minder, maar ach voor 370 euro valt daar ook wel mee te leven.

Eerste indrukken 21-08-2010

Bij aankomst op het vliegveld gaat alles heel snel, we zijn direct door de douane heen. Ook de tassen komen snel. Maar dan moeten we wachten op onze pickup. Deze kunnen we niet vinden, maar ach het is India. Dus eerst maar pinnen. Bij Rudy is dit geen probleem, bij mij gaat dit helaas niet. Mijn pasje wordt niet geaccepteerd.. hoe dat kan mag een raadsel zijn, we hebben immers beide rabobank en een wereldpas. Na wat rondjes te hebben gelopen vinden we dan toch onze pickup-boy. Via veel omwegen belanden we bij de auto, helaas lijkt dit niet veel goeds in petto te hebben.. Een klein busje vol met deuken en kreukels, geen airco of gordels en een gigantische gastank achterin. We dachten dat het verkeer in Thailand erg was, maar dat stelt werkelijk helemaal niks voor. In Thailand zat er enige structuur in, hier ontbreekt die. Er is wel een gouden regel, wie toetert kan doorrijden mits de ander dit toelaat.

Voor ons rijdt een vrachtwagen, hierop staat in sierlijke letters geschreven, “air brakes keep distance”. Onze chauffeur rijdt echter op een gemiddelde afstand van 50 centimeter berg op van deze vrachtauto af. Verder hebben de meeste vrachtwagens geen deuren of spiegels en laat je door middel van een toeter weten dat je eraan komt. Na 10 bijna dood ervaringen komen we in de buurt van de ambassades, hier woont verder niemand en het lijkt dan ook een dodemansland. Afgezien van enkele bewakers en honden komen we hier niemand tegen. Wel zo heerlijk voor de rust. Onze chauffeur legt uit dat er eigenlijk 3 Delhi’s zijn. South Delhi (where the rich people live), new Delhi and Old Delhi (here live poor people). Wij komen in New Delhi terecht, en duidelijk is dit voor de poor people. Overal op straat liggen mensen te slapen, ook hele kleine kinderen. Het breekt mijn hart om dit te zien. Maar heel eerlijk gezegd heb ik er nu ook geen behoefte aan om hier veel aandacht aan te besteden (alhoewel we hier niet onderuit zullen komen). Straks in Bolivia zal hier tijd genoeg voor zijn. Ondertussen begint de driver met zijn praatje, hij vertelt dat we bijna bij het hotel zijn. Vertelt wat over tempels en of we die nu willen bezoeken. Dan draaien we een straat in, eigenlijk iets dat nauwelijks een straat te noemen is.

Het lijkt of we vanuit de stad op het platteland beland zijn. Onverhard, modder omdat het regentijd is, koeien en heel veel werkers. Maar bovenal ruikt het bijzonder. Het is niet te omschrijven.
So this is it, here is your hotel. Midden in de puinhopen ligt een hotelletje waar hard gewerkt wordt. Cementzakken worden aan en af gesleept en we vragen ons af waar we in godsnaam terecht gekomen zijn. Als we de kamer zien denken we even dat alles meevalt. Bij een nadere inspectie valt dit ook vies tegen. De lakens zijn vies, de handdoeken ook en de badkamer is nog veel erger!
We vragen ons serieus af of India wel een goede keuze is… ons doel voor morgen is om een hotel/slaapplaats te vinden waar we ons iets lekkerder voelen…

Na het slapen

Na pas om 5 uur in slaap gevallen te zijn hebben we doorgeslapen tot half 12. Snel, snel opruimen en inpakken om om 12 uur uit te kunnen checken. Om 12.02 komen we dan beneden aan. Nee we kunnen niet uitchecken, we hebben gereserveerd voor 3 nachten. Met een beetje doorzetten komen we overeen om de afgesproken prijs te betalen voor de nacht en het ophalen. Ondertussen gaan de bouwwerkzaamheden nog gewoon door…
Als we buiten op straat komen hebben we niets teveel gezien vannacht. Nu is er een gaos, die allemaal door de modder ploegt. En echt overal wordt gewerkt. Niet een voorkant van een huis is af.. We besluiten een kant op te lopen, bepakt en bezakt gaan we op weg. Na een tijdje komen we bij het treinstation, allemaal opdringerige verkopers..modder, stank en chaos. De een stuurt ons door het station heen, maar hier mag je zonder kaartje niet komen. Een medewerker van het station stuurt ons de juiste richting uit en brengt ons naar een riksja. Ondertussen voelen we ons hopeloos verloren in het grote, vieze, ongrijpbare Delhi.
Maar voor slechts 20 roepees komen we op de plaats van bestemming. Dit is trouwens 30 eurocent. De plaats van bestemming is een toeristenbureau van de overheid, hier weten ze een goed en schoon hotel. En inderdaad, na een ritje met een airconditioning auto komen we aan bij een, naar Indiase Maatstaven, redelijk schoon hotel.

We besluiten dan ook om dit te doen.
Nu tijdens het typen hoor ik niks anders dan toeters.. we zijn dan ook heel blij met onze oordopjes!