aapjes kijken?!

Reizen 23-08-2010
Vandaag is het zover, we gaan afscheid nemen van Delhi. Iets dat we niet erg vinden, ook voor jullie zal dit geen verassing zijn. We hebben dan ook de terugvlucht naar Delhi 2 dagen later laten zetten. Ondertussen zijn we al om 5.30 opgestaan en amper een drie kwartiert later was onze auto er al voor naar de airport te gaan. De nationale terminal hier is een bijzonder fenomeen. We moeten er zelf voor zorgen dat onze bagage door de scanner is gehaald nog voordat we inchecken… en iedere airline heeft zijn eigen scanapparaat…. Hier kwamen we trouwens pas achter toen we in de rij bij de incheckbalie stonden. Verder lopen er veel drugshonden rond en mannen met handgeweren. De vlucht verloopt verder prima.

Bij aankomst in Bangalore verloopt ook alles goed, we lopen naar de bussen. Ondertussen loop ik voor op Rudy en wordt ik herhaaldelijk en aanhoudend aangesproken over het nemen van een taxi. Ik krijg de mannen niet van mij afgeslagen. Zodra Rudy zegt dat we geen taxi hoeven druipen de mannen een voor een af. De omgang met vrouwen is hier voor mij behoorlijk frustrerend, ik mag niet inckecken, ze spreken Rudy aan. Tenzij ze denken dat ze mij makkelijker iets kunnen verkopen. Ik heb het gevoel dat ik hier door de mannen niet voor vol wordt aangezien en daar heb ik het best wel moeilijk mee. Ondertussen stopt iedereen wel met zijn bezigheid wanneer ik voorbij kom en draaien mannen zich maar al te graag even om om me na te staren. Ik krijg het gevoel dat ik een lustobject ben zonder inhoud.
De bus waarmee we naar Mysore gaan rijdt non-stop en met airco. Joepie! Onderweg komen we talloze mijnen tegen, mama ik ben benieuwd naar dat artikel uit De Volkskrant. Nergens is het rustig en overal zijn mensen.. het lijkt wel alsof er nergens een stukje onbewoond is. Boven ons pakken dreigende wolken zich samen en het wordt steeds donkerder. En opeens regent het keihard en kun je geen hand voor ogen meer zien. Welkom in Zuid-India.


De dierentuin 24-08-2010
’s Nachts slapen we niet zo goed. Het bed voelt aan als steen en we horen een voortdurend getik bij het raam. Natuurlijk regent het, maar onze kamer heeft ook nog een anti-inbraak beveiliging. Dit in de vorm van een metalen frame. Langs dit frame regent het zo naar binnen. De gordijnen plakken vast aan de muur van de vochtigheid. Gelukkig hebben we de avond ervoor op een heerlijke plek gegeten waar ze ook nog eens goede kamers beschikbaar hadden. En nog mooier, nog voor een betere prijs ook nog.

Na ingecheckt te hebben gaan we de stad en de bezienswaardigheden eens verkennen. Als eerste gaan we naar het paleis van de maharadja. We zijn te vroeg en kunnen nog niet naar binnen. Maar als we de bewaker wat betalen en op de foto gaan met de olifanten dan kan het wel. Nou ons niet gezien, nog snel een paar mooie kiekjes en wegwezen! Ondertussen staan we besluiteloos over wat we willen gaan doen. Dit is niet handig op een druk bezochte toeristische locatie. Er verzamelen zich allemaal verkopers die ons wel iets willen aansmeren of ons ergens heen willen brengen voor een veel te hoge prijs. We lopen snel door en gaan op zoek naar een riskja die ons met meter aan naar de dierentuin wilt brengen. Bij de dierentuin is het druk (tsja waar niet in India!?!). Voor 70 roepees (1,15 euro) mogen we samen met de camera naar binnen. Er is een uitgestippelde route en we krijgen gratis een plattegrond. We lopen lekker met de stroom mee, ondertussen worden we weer raar bekeken. Wanneer de eerste vraagt of ze een foto van ons mogen maken is het hek van de dam. Mensen die nauwelijks Engels spreken maken met handen en voeten duidelijk dat ze ook graag een foto willen maken. Verder komen we de raarste dingen tegen in de dierentuin. Over de klederdracht, waar velen in het Noorden een tulband dragen is dat hier in het Zuiden niet het geval. De mannen hebben een soort van grote luier om lijkt het wel. Er loopt een vader in deze kledij voorbij samen met zijn zonen. Zijn zonen zien er erg westers gekleed uit. Maar de kleinste heeft geen zin meer om zijn petje te dragen. Het resultaat is dat vader ondertussen een New York petje, kindermaat, opheeft. Het levert weer een mooi plaatje en een glimlach op. Geef de loslopende apen geen eten, ze verwonden je en dan moet je naar de dokter. Ondersteund door mooie plaatjes. Wij denken dat dit zo is omdat er ook mensen komen die niet kunnen lezen…Verder wordt de mest opgeruimd, met de handen! Jak wij walgen ervan… Ja de dierentuin was een leuk uitje en we hebben zelfs kunnen genieten van een aantal zonnestralen!
’s Avonds hebben we heerlijk gegeten met live muziek.

25-08-2010
We slapen heerlijk uit en na een laat ontbijt met een krantje gaan we de bergen in. De weg slingert omhoog en zo nu en dan hebben we een mooi uitzicht over de stad. Ondertussen vertelt onze riksja driver wat over de dorpjes en de geschiedenis van Chamundi hill. Bovenop ligt een tempel die te bereiken is via 1042 treden. Ons doel was om dit te doen.. Helaas was dit door de regen onveilig en niet mogelijk. Toen we eenmaal boven aan kwamen waren er ontzettend veel apen en koeien. De apen gaan stoeiend en dollend over de auto’s heen. Ondertussen gaat er maar een zinnetje door mijn hoof “pas op voor apen en honden”. Dat ik “De weduwenaar” van kluun de nacht ervoor heb gelezen helpt ook niet echt. Met een zo groot mogelijke boog loop ik er omheen. Bij de tempel poseren we mooi voor de foto.. plotseling horen we achter ons een reeks harde knallen en druppelt er vanalles op ons neer. Kokosnoten als offer voor de goden. Die moet je kapot gooien in een soort van put. Waarna er door de armen stukken kokosnoot verzamelt wordt in een zak om er vervolgens heerlijk van te smullen.
We hebben nu al een aantal ochtenden de krant gelezen. De meest voorkomende onderwerpen zijn toch wel de politie, en de bijhorende corruptie, en de regenval in heel India. Ook van de corruptie merken we wel iets, iedere riksja driver moet betalen om te mogen parkeren en ze spreken ook over de corruptie bij de politie. Onze chauffeur in Delhi vertelde dat hij vaker had meegemaakt. Zo wist hij dat er iemand was aangehouden voor rijden onder invloed en drank in de auto, normaal moet je dan een hoge boete(20 euro) betalen. Maar als je 100 roepees(1,80 euro) aan de politie geeft kon je gewoon weer doorrijden met een fles bier in je hand!
In onze reisverhalen is al vaker de regen ter sprake gekomen. Ondertussen schijnt het in Delhi de spuigaten uit te lopen en worden er mensen geëvacueerd. Het zuiden werd ons afgeraden, maar uiteindelijk weten we dat het niet uitmaakt waar we naartoe gegaan zouden gaan. Overal is het slecht weer. Helaas doet de krant niet aan weersvoorspellingen en is het iedere keer maar hopen op beter weer. Ondertussen zijn we wel de trotse bezitters van een mooie paraplu.